Tijdens ons werk komen wij veel mensen tegen die iets leuks met hun geliefde gaan doen. Maar ook mensen tegen die hopen dat deze dag snel voorbij is.
De een ziet het als een commerciële dag terwijl de ander er bij stil staat hoe fijn het is dat hij zij een geliefde heeft. Kan je het samen delen of moet je juist aan het gemis van deze persoon denken.
Vandaag is het Valentijnsdag. Zelf verwacht ik niet te veel van deze dag. Manlief moet werken. Heeft geen tijd om eraan te denken (maakt hij ook geen tijd voor) en de dag loopt zoals iedere dinsdag.
Tijdens het boodschappen doen zie ik het commerciële van Valentijnsdag. Er staan rozen in de supermarkt, speciale taartjes bij de bakker, heel veel chocolade, kaarten, knuffels je kan het zo gek niet bedenken. Het is ook erg verleidelijk al die lekkere dingen.
Toch kan ik het niet laten om een hyacinten bakje met hartjes te kopen. Deze zet ik op de tafel zodat wanneer hij thuis komt er iets staat. Hij komt pas over een paar uur thuis, maar een uur later nadat ik mijn plantenbakje had neergezet krijg ik een sms'je Lieve Valentijn ik hou heel veel van je.
Het stelt allemaal niets voor maar hoe fijn is het om zoiets te ontvangen van hem. Hij heeft er toch even aan gedacht. Dan realiseer ik me weer de mensen die niet van deze dag houden, mensen die niet iemand naast zich hebben. Mensen die naast je zijn weggevallen en die je nu zo graag zou willen zeggen ik hou van je. Nu realiseer ik me wat een mazzel ik heb.
Al die verleidelijke lekkernijen in de winkel maakt maar even gelukkig. Tegen al deze mensen wil ik graag zeggen, er zijn veel mensen die van je houden. Zelfs als je het niet achter deze mensen zoekt. Laten we niet alleen zijn vandaag. Er wordt echt aan je gedacht.
Al die lekkernijen zijn
(wijsheid van mijn moeder)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten